მთელი ბავშვობა მესმოდა, რომ პაიჭაძემ მაიმუნი გახია! მოფიქრება არ გინდა? ამას ჰყვებოდნენ იმ პირველი დიდი ვარსკვლავის შესახებ, რომლის თამაშის სტილსაც ქა
ამ ახალ წლებზე მალმიოში ზლატან იბრაჰიმოვიჩის ოქროში გავლებული ძეგლი წაახდინეს. ცნობილი ამბავია: მთელი მედია მოიარა. ძეგლი არა მხოლოდ წამოაქ
მომიტევეთ, თუკი ძალიან გაცვეთილ და მობეზრებულ თემაზე ვლაპარაკობ, მაგრამ ჩემი ბრალი არ არის, ფედე ვალვერდეს ბრალია. ეს ვალვერდე, 2020 წლის 12 იანვარს,
შობა-ახალ წელს სადღეგრძელოს ჟანრი უხდება. ფეხბურთსაც უხდება სადღეგრძელო. 1981 წელს თინეიჯერები ვიყავით და ბევრი სმითა და სადღეგრძელოების ცოდნით ვერ და
კურტის ჯოუნზი: ჯონსი, იოლად რომ ითქვას ნამდვილი სქუსერი, ანუ ჭეშმარიტი ლივერპულელი, ტოქსტეთელი ბიჭი. დაახლოებით, ლივერპულელი პლეხანოველი. ახლა, ატეხი
მე ერთხელ ვარ ნამყოფი, ბევრი თქვენგანი კი შესაძლოა, არაერთხელ — მადამ ტიუსოს მიზეუმზე ვამბობ, ლონდონში რომ არის. აი, სადაც ცნობილი ადამიანების ც
ლივერპულს უცნაური კვირა გამოუჩნდა: კლუბის ახლაგაზრდული გუნდი შინ დარჩა და ლიგის თასის თამაშზე 23-წლამდელთა მწვრთნელის ნილ კრიჩლის ხელმძღვა
ღმერთო, რა ლამაზად თამაშობდა რობერტო ბაჯო… და რა ძლიერად. არაფერს ვამტკიცებ, უბრალოდ ვკითხულობ: იყო ვინმე იტალიური ფეხბურთის ისტორიაში „ღ
მანჩესტერ სიტის თამაში ერთხელ არ ჩაივლის ისე, უნებლიედ ბარსელონას რომ არ შევადარო. ძველ ბარსელონას, ვირტუოზულს, ტიკი-ტაკურს. მსოფლიოს უმეტესი ნაწილი ტ
რახან ზამთრის პირი მენეჯერთა დაფრენის და ახალ სახელთა წარმოჩენის დრო გამოდგა, პრემიერლიგას ერთგვარი დამატებითი მუღამიც მიეცა. საქმე კი ასეა, რომ წინ გ
ეს მამალი უნდა შევწვათო… კარიკატურაზე, უფრო სწორად, როგორც მაშინ ამბობდნენ მეგობრულ შარჟზე თბილისის დინამოს ფეხბურთელები ისხდნენ და მამალს ანუ
ეხ, სადღა ნახავ ელამ მიკიტანს თავის დუქანთან მიბმული ყოჩით, — წერდა იოსებ გრიშაშვილი როდესაც ძველ თბილისს იხსენებდა.მართლაც სადღა ნახავ. უ
